Sophie Stanton zaledwie po trzech latach szczęśliwego małżeństwa traci męża, który umiera na raka. Żałobę chce przeżyć godnie, być wdową z klasą, szczupłą i opanowaną, elegancką i pełną wdzięku. Zamyka się jednak w domu i popada w apatię, a ukojenie przynosi jej tylko znoszony narciarski sweter ukochanego męża i lody. W odzyskaniu równowagi i powrocie do normalnego życia pomaga jej emocjonalnie zagubiona nastolatka, dzięki której Sophie uświadamia sobie, że pocieszenie może przynieść ofiarowywanie go innym.