W powieści splatają się losy dwójki szczególnych bohaterów: żołnierza Henriego, który jako osobisty kucharz Napoleona przez osiem lat wiernie podąża za swym wodzem, będąc świadkiem zarówno świetności Cesarstwa, jak i rosyjskiej klęski oraz Villanelle - rudowłosej córki weneckiego gondoliera, której zrośnięte błoną palce stóp stanowią dziwaczny psikus losu, a jej wielowarstwowa tożsamość wycięta jest w całości z weneckiej materii karnawału, przypadku i ciemności.

Zarówno Henri, jak i Villanelle stają w Wenecji twarzą w twarz ze swoim przeznaczeniem, które dopełnia się w żarze miłości i polityki. Jednym słowem wspaniała namiętność.