Gra o stołki to jedna z nielicznych w naszej literaturze prób opisania w formie powieściowej lat 1980-1981. Losy bohaterki i zarazem narratorki splatają się z tym przełomowym okresem w historii Polski. Jej miejsce pracy - wydawnictwo związkowe związane z dawnym, peerelowskim układem -pozwala obserwować w mikroskali postawy charakterystyczne dla wielu Polaków w okresie sierpnia '80: z jednej strony rosnące z dnia na dzień optymizm i nadzieję, z drugiej - rozgrywki personalne, intrygi i karierowiczostwo. Na kartach dwutomowej powieści Gabrieli Górskiej powracają nie tylko wydarzenia polityczne tamtych dni - przywoływane fragmentami artykułów prasowych i oficjalnych dokumentów - ale i codzienna rzeczywistość, kłopoty z zaopatrzeniem, kartki na podstawowe artykuły, wygląd warszawskiej ulicy. Dla jednych to często zaskakujące przypomnienie, dla innych - młodych - obraz polskiego świata, jakiego już nie znają.