Weronika jest dziennikarką, taką bardziej z przypadku niż z zamiłowania. Pisuje artykuły, których nikt nie czyta. Nie jest ani specjalnie ambitna, ani nazbyt pracowita, ale za to jaką ma wyobraźnię! Czego nie sprawdzi, to zmyśli. Niejeden pisarz mógłby jej pozazdrościć łatwości tworzenia nieistniejących postaci i niemających miejsca faktów. Wychodząc z założenia, że to, co napisze i tak przejdzie niezauważone, Weronika popuści wodzy wyobraźni.

Ale życie płata figle w najmniej spodziewanych momentach. Okaże się, że wymyślona postać istnieje. Taki traf. Co więcej, jest kimś, od kogo lepiej trzymać się z daleka. Biedna Weronika. Jej artykuł narobi sporego zamieszania w świecie, o którego istnieniu co prawda wcześniej wiedziała, lecz nie sądziła, że jest aż tak zły. Niestety, niektórych przeinaczeń nie da się sprostować drobnym drukiem na ostatniej stronie, bo są jeszcze wśród nas tacy, którzy słowo drukowane traktują poważnie. Ci, którzy przeczytają pisaninę Weroniki, uznają jej rewelacje za prawdę. Nie dla wszystkich skończy się to dobrze. Niektórzy nie przeżyją. Bohaterka zostanie zmuszona do egzystowania w obcym jej świecie. Czy uda jej się wybrnąć z pułapki, w którą sama się wpakowała? Kobiety to istoty mające wrodzoną łatwość przystosowywania się do nowych, najdziwniejszych nawet warunków. W wyjątkowych sytuacjach mogą zmienić osobowość i stać się kimś innym. To właśnie przytrafi się Weronice. A wszystko, co się będzie działo, to konsekwencja jednego prasowego kłamstwa. Sporo zabawy, ale i nieco niepewności. Bo czy bezpiecznie jest zamienić się osobowością z innym człowiekiem? Niektórzy sądzą, że pewnych zmian w psychice kobiety nie da się już cofnąć.

[Nota wydawcy,Prószyński i S-ka, 2006]