Opis z tyłu okładki:

Wznowienie najgłośniejszej powieści Jonathana Carrolla - niezwykłej mieszanki humoru i horroru. Odwołując się do słów samego Carrolla, można by stwierdzić, iż "Kraina Chichów" to książka, od której czytelnikowi włos się jeży na głowie, gdyż okazuje się, że potworem może być wszystko, co nas otacza: znajomi, jedzenie na stole i półki pełne książek. Jest to też powieść o cudzie i grozie tworzenia - porusza problem osiągnięcia artystycznego: czy wielki pisarz jest zarazem wielkim alchemikiem, zdolnym przemienić słowo zapisane na papierze w człowieka w niebieskim kapeluszu, który naprawdę stanie pod naszymi drzwiami? A jeżeli jest do tego zdolny, to czy jest to wspaniałe, czy potworne?

Z Encyklopedii Fantastyki (http://www.encyklopediafantastyki.pl/index.php?title=Kraina_Chichów):

Książka ta to niezwykła mieszanka horroru i humoru. Odwołując się do słów samego Jonathana Carrolla, można by stwierdzić, iż "Kraina Chichów" to książka, od której czytelnikowi włos się jeży na głowie, gdyż okazuje się, że potworem może być wszystko, co nas otacza: znajomi, jedzenie na stole i półki pełne książek. Jest to też powieść o cudzie i grozie tworzenia - porusza problem osiągnięcia artystycznego: czy wielki pisarz jest zarazem wielkim alchemikiem, zdolnym przemienić słowo zapisane na papierze w człowieka w niebieskim kapeluszu, który naprawdę stanie pod naszymi drzwiami? A jeżeli jest do tego zdolny, to czy jest to wspaniałe, czy potworne? Jest to pierwsza powieść Carrolla, która ukazała się drukiem. Początkowo nie podobała się wydawcom, ponieważ trudno było ją zakwalifikować do konkretnego gatunku. Świat przedstawiony w jego książkach pozornie jest światem realistycznym, bliskim każdemu czytelnikowi. W miarę rozwoju fabuły pojawiają się osoby z zaświatów, elementy magii, zwierzęta mówiące ludzkim głosem itp., co również nie przypadło do gustu wydawcom. Wydano ją dopiero po rekomendacji Stanisława Lema, którego syna Jonathan Carroll uczył angielskiego w 1980 roku.