Sześć lat minęło od wydarzeń opowiedzianych w pierwszej części trylogii kairskiej, ale druga część rozpoczyna się w taki sposób, że nie odczuwamy upływu czasu. Autor bowiem oba tomy otwiera identycznie: ojciec wraca do domu, Amina czeka na niego u szczytu schodów z lampą. A jednak chwilę potem dowiaduje się, jak wiele w starym domu uległo zmianie. Jasin wyprowadził się do domu odziedziczonego po matce w zaułku Kasr asz-Szauk, siostry Aisza i Chadidża mieszkają z rodzicami u teściowej a as-Sukkarijji; akcja powieści często przenosi się do obydwu zaułków.

Z rodzicami pozostał jedynie Kamal, który właśnie zrobił maturę i rozpoczyna studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej. To on jest prawdziwym bohaterem tego tomu. Kamal reprezentuje środowisko młodych egipskich intelektualistów. Na studiach styka się z europejskimi prądami myślowymi, studiuje filozofię, przeżywa kryzys światopoglądowy, traci wiarę, odrzuca legendy koraniczne, ponadto odkrywa prawdę o podwójnym życiu ojca, przeżywa zawiedzioną miłość i doświadcza seksualnej inicjacji.

Oprócz wydarzeń "Opowieści..." niosą ze sobą wielki ładunek wiadomości z zakresu kultury i obyczajowości Egiptu. Powieść pełna dyskusji studentów i rozmyślań Kamala, przynosi bardzo ciekawy obraz ówczesnego młodego pokolenia egipskich inteligentów