Chrisa Gardnera wychowały murzyńskie getto, matka dwukrotnie skazana za próby zabójstwa swojego wieloletniego partnera i niezliczone rodziny zastępcze. Nigdy nie poznał swojego biologicznego ojca, a wujowie, którzy mu go zastępowali, szybko zmarli. Zanim uciekł przed ojczymem-sadystą, zaciągając się do marines, przysiągł sobie, że jeśli sam kiedyś zostanie ojcem, za żadną cenę nie opuści swojego dziecka.

Kilka lat później Gardner znalazł się na ulicy razem z półtorarocznym dzieckiem. Nie poddał się rozpaczy i ani przez chwilę nie potraktował swojego syna jak balast. Zacisnął zęby i przyjął ofertę stażu w firmie brokerskiej, choć miało to oznaczać, że okres bezdomności się przedłuży. Wkrótce dopiął swego – po okresie próbnym zdobył pracę, dzięki której mógł zapewnić małemu Christopherowi warunki rozwoju, jakich jego ojciec nigdy nie miał.

Dziś Gardner, choć nigdy nie skończył college’u, nie wspominając nawet o studiach ekonomicznych, jest współwłaścicielem obracającej milionami dolarów firmy brokerskiej Gardner Rich & Company i żywym dowodem, że wciąż istnieją „pucybuci” na tyle wytrwali, by spełnić amerykański sen.